تو بحث قبلی نوشتم که ما ادمها از بودن در کنار کسانی که به تعبیر من هستی دارند یا همونایی که به ادم انرژی مثبت و امید می‌دن احساس لذت می‌کنیم و از بودن در کنار ادم‌های نقطه مقابل دسته قبل احساس درد و درموندگی. البته یه توصیه هم داشتم سعی کنیم خودمون از دسته اول باشیم. البته سئوالاتی هم طرح شد که بی‌جواب موند.
بحثا یه جور دیگه ادامه میدم.
منتهی بازم با سئوال؛
شما از چه کسانی خوشتون اومده (منظورم در طول زندگیه مثل معلمان، اطرافیان، اساتید و … ) فردش مهم نیست ویژگیش مهمه؟
ممکنه تا حالا بهش فکر کرده باشید!
ممکنم هست که نه!!
خوب الان فکر کنید و چند ویژگی مشترک یا نزدیک به هم اونا را ذکر کنید
ادمهایی که دوسشون داشتین؛
تو زندگی شما موثر بودن؛
تو ذهن شما موندن؛
چه ویژگی‌هایی داشتند؟
حالا فکر کنید شما هم این ویژگیها را دارید؟
اگه ندارید چکار باید بکنید؟
به بیان بهتر چه جوری میشه این ویژگیها را در خودتون ایجاد کنید؟
1: کسایی با ویژگیهای متفاوت که ویژگی مشترکشون موفقیتشون بوده و امید به فرداها.
1: از انسان های شلوع و با نشاط که موفق هستن و اطلاعاتشون به روزه تو رشتشون. و یا شایدم بودن کسان موفقی که اصلاً هم شلوغ نبودن برعکس خیلیم آروم بودن اما موفق بودن و همینشون برام خیلی جالب بوده. موفق مثلاً تو درس یا تو بندگی یا تو هز کاری که شروع کردن موفقای زندگی من تا آخر کار صبر دارن و استعدادشونو میدونن تو چیه و همون راه رو میرن و خسته نمیشن و مهمتر هیچ ادعاییم ندارن و خیلی متواضعن و صمیمی. چه استاد چه دوست چه …
2: با تلاش و پیدا کردن راه درستش و البته کشف استعداد و تو اون راه تلاش کردن آدم میتونه موفق باشه و صبر نه صبر چیه وقتم کجا بود!(این چیه نوشتم بازم شعار شد!!! نمیدونم بهتره)
سلام
شما از چه کسانی خوشتون اومده (منظورم در طول زندگیه مثل معلمان، اطرافیان، اساتید و … ) فردش مهم نیست ویژگیش مهمه؟چه ویژگی‌هایی داشتند؟
آدمایی که آدم از اینکه دوستشون داره هم احساس غرور میکنه!!!
من که شخصا خیلی سخت از رفتارهای یکی خوشم میاد.دست خودم هم نیست.حالا نمیدونم مشکل از منه یا از آدم هایی که اغلب باهاشون طرف بودم. ولی خوب بودن آدم هایی که ازشون خوشم میومده؛ اون هم به دلیل وجود ویژگی هایی مثل:
-پاکی و صداقت و یکرنگی(البته نقطه مقابلش برام زجر آور ترین بودن.آدم هایی که به قول خودشون زرنگ بودن و میخواستن هر دفعه سر یکی را با پنبه زیر آب کنند)
-فعال،پر تلاش،خستگی ناپذیر, محرک, پر انرژی(و البته تزریق می کردن انرژی شون رو به دیگران)
-اونایی که نگاهشون به زندگی در حال متوقف نبوده
-با روحیه انقلابی و سازش ناپذیر(اغلب آدما امروز اهل تساهل و هیس هیس کردن اند.البته اشتباه نشه، من اساسا از آدم محافظه کار خوشم نمیاد )
ولی خوب خدائیش گفتن ویژگی ها خییییییییییییییییلی سخته
حالا فکر کنید شما هم این ویژگیها را دارید؟
شاید کمی تا قسمتی
اگه ندارید چکار باید بکنید؟
نزدیکی هرچه بیشتر به این آدما آسون ترینشه به نظرم.البته آدمی که آرماناش براش روشنه خیلی براش سخت نیست راه رسدن به اونا رو پیدا کنه؛
به بیان بهتر چه جوری میشه این ویژگیها را در خودتون ایجاد کنید؟
خوب تو جواب سوال قبلی گفتم دیگه!!!!!!!!
سلام امید
دو تا سئوال اخری یکی بود
به طور کلی از نظر من انسان ها دو دسته اند. آدم های خوب و آدم های بهتر! آدم های خوب افرادی هستند که ذات وجودی شان مبتنی بر خوبی است و حالا به هر علت نمی توانند و یا نمی خواهند بهتر از آنچه هستند بشن. این دسته آدم ها هم خودشون دو دسته میشن. آدم های خوبی که به بدی می گرایند و آدم های خوبی که همیشه خوب می مانند. آدم های بهتر کسانی اند که تلاش می کنند خوبی شان معطوف به زندگی شخصی خودشون نباشه و تلاش آن ها برای زندگی به نوعی در جهت خوشبختنی خودشان و جامعه شان باشد. به نوعی می توان از آدم های فداکار نام برد که جز این دسته اند. ذات وجودی آدم های خوب به نوعی محافظه کاری می انجامد که می کوشند نه شری برسانند و نه اساسا اگر مجبور شوند خیری کنند. ولی آدم های بهتر تلاش شان برای خیر و خوبی سوق می یابد و خوشبختی شخصی برای آن ها با مشاهده مشکلات زندگی هم نوعانشان اساسا برای آنها زجر است و بدبختی. ممکنه سفسطه بافی کرده باشم ولی فکر می کنم ما آدم ها همیشه در تلاشیم تا دوستان خود را از بین آن آدم های بهتر پیدا کنیم ولی متاسفانه خودمان هیچوقت تلاش نمی کنیم تا برای دوستان مان آدم های بهتری باشیم!
سلام
ازبحث هاي كش دار كه به جايي ميرسند واقعا خوشم مياد
در مورد بحث جالبي كه راه افتاده خيلي ميشه حرف زد . هر آدمي تو زندگيش مجبوره با به عده باشه و با اونا وارد تعاملات اجتماعي بشه اين عده ميتونن دوستان ما باشند ميتونن معلمان و اساتيد ما باشند حتي همسايه ما حتي همسر ما حتي يه ادمي كه چند روز توي يك سفر ممكنه با ما همراه باشه و هر نوع ارتباط ديگه با ديگران . به نظر من خيلش دست خود ماست كه چه نوع آدمايي را برا اين كار انتخاب كنيم ملاكهاي انتخاب برا هر كسي يه چيزه برا يه عده ظاهريه و برا يه عده برعكس دروني و واقعي تر اينكه ما كدوم را ترجيح بديم برمي گرده به همون بحث رشد آدما به نظر من اگه رشد ما در راستاي درونيات با ارزش باشه مسلما هرگز زير بار نميريم با كسي رفيق و همراه بشيم كه از خودمون پايين تره صد در صد دنبال كسي ميگرديم كه در اين راه موجبات رشد و ترقي بيشتر ما را فراهم كنه شايد به ظاهر كار سختي هم به نظر برسه اما شدنيه
ما آدما به دو دليل با بعضيا صميمي ميشيم و رابطه نزديكتري برقرار ميكنيم
يكي – اون فرد چون از هر نظر به ما و درونيات ما قرابت داره و ما با بودن با او راحتيم و از زندگي لذت ميبريم
ديگه -اينكه گاهي فراتر از اين ميريم يعني بودن با كسي كه يه جورايي عين خودمونه برامون ارضاء كننده نيست چون احساس نياز بيشتري به رشد و ترقي داريم در واقع احساس ميكنيم يه گمشده دروني داريم يه نياز فراتر ما را به سمت كساني ميكشونه كه در حقيقت يه بخش گم شده از وجود و شخصيت ما با همراهي اونا پيدا ميشه به نظر من اين طور آدما سخت گير ميان اما اگر هر چه سختي هم كه داشته باشه به تمام سختياش مي ارزه چون با اين مدل آدما بودن عين آرامشه و در زندگي بزرگترين نعمت داشتن ارامش دروني و واقعيه
اما جواب سوالات شما
من شخصا در انتخاب همراه و همنشين قدري مشكل پسندم بعضيا ميگن چون
ايد ه الي فكر ميكنم اينطوريم شايد اونا درست بگن نميدونم به هر حال نظر شخصيم اينه كه ارزش ادم و عمر ادم خيلي بيشتر از اينهاست كه در انتخاب همنشين و رفيق قدري انرژي و فكر صرف نكنه چون ما حديث هم داريم كه آدما را از روي رفيق و دوست ميشه شناخت
ملاكها و ويژگيهايي كه شما پرسيدين از نظر من هم بيروني اند هم دروني اما درونيا پررنگتره بالاخره ادم دوست داره با كسي رفيق بشه كه ظاهر خوبي داشته باشه از هر نظر از نظر تيپ و لباس و اراستگي و تميزي (در حد ايده ال) نحوه حرف زدن غذا خوردن راه رفتن خوابيدن خونه و زندگي و……اما بعد از اين كه به مراتب مهمترند همخواني دروني و رواني دو نفره كه اونا رابه هم جوش ميده گفتم جوش ميده برا اينكه دو تا چيز كه به هم جوش ميخورن به اين راحتيا از هم جدا نميشن اين ملاكاهمخواني اعتقادات ديني و مذهبي هست حتي گاهي عقايد سياسي ديگه اخلاقياته كه خود اين اخلاقيات دامنه وسيعي داره و چون شما خودتون تخصص در اموزش اخلاقيات دارين ميدونيد منظورم چيه . اون دوستي كه گفتن از ادماي محافظه كار و هيس هيس كن خوششون نمياد خوشم اومد درست ميگن بعضيا فقط به خاطر منافع خودشون هي محافظه كاري ميكنن من هم خوشم نمياد هم ازشون حالم به هم ميخوره
خلاصه اخلاقيات خيلي چيزها را شامل ميشه اينكه كسي را به خاطر خودش بخواهيم نه پول و مدرك و پست و ننه و بابا و دادا و قيافه و نمره و ووووو درواقع ادمايي هستي دارند و اميد به زندگي را در دل ما زنده نگه ميدارن كه اول از همه دل خودشون زنده به اميد پروردگاره و واقعا خدايي اند در همه حال و همه جا ملاك اول و اخرشون خداست اينا همونايي اند كه در ناملايمات صبورند و مقاوم اينا اونقدر روحشون بزرگه كه ادم هرگز از بودن با اونا خسته و سير نميشه خودت را برا خودت ميخوان و بس از پشت خنجر نميزنن در رو و پشت سر با تو يكي اند غم تو غم اونه و با شادي تو واقعا شادند بودن با اونا برامون مثل بودن سر كلاس درسه با اونا كه باشيد هيچ وقت دل تنگي هاي دنيوي آزارت نميدن حتي فكر اونا بودن برات بركت و ثمرات داره با اونا بودن يعني بودن در كنار خدا و همه چيزهايي كه خدا دوست داره در روزهاي خوش زندگي با خوشحالي تو خوشحالند و در روز غم غمخوار و غمگسار برا پيشرفت ما از تلاش دريغ نمكنن حسود و بد خواه نيستند ارومند و غر غر نميكنند از مردم برا ترقي خودشون نردبون نميسازند عيب تو را مي پوشانند ودر همه حال شفيق و دلسوز توانند جايي كه خطا كردي بهت دوستانه تذكر ميدن اگه برا بالا رفتن دستت كوتاه باشه دستت را ميگيره
و وووووووووووووووووووووووووووو
اگه بخوايم بگيم خيلي ميشه اما قطعا كسي كه همه اين ويژگيها را داشته باشه به ندرت گير مياد ميشه با كمي دقت ادماي را پيدا كنيم كه حداقل تعداد بيشتري از اين ويژگيها را داشته باشند خدا هم بايد لطف كنه البته دعا كردن و خواستن از خداوند برا بودن با چنين ادمايي هم سفارش شده هم لازم
اينكه ما خودمون اين ويژگيها را داريم يا نه از خدا خواستيم كمك بده اينطوري باشيم
بايد از اطرافيانمون بپرسيد ما چه طوري هستيم
آرزو ميكنم خداوند ما را از برخورداري چنين نعمت بزرگي هرگز محروم نكنه
من به شخصه داشتم مواردي را كه واقعا بودن با اونا اميد را در دلم زنده نگه داشته و ثمرات باارزشش را در زندگيم ديدم
البته بودن در كنار بعضيهاشون هم كه به صورت مجازيه اونا ويژگيهاي خوب زياد دارن اما يكي از ايراداشون اينه كه حرفي را كه خودشون زدند به حاشا ميزنن!!!!!!!!!
دلاتون سر زنده به نور عشق و ايمان
عالیه.
دوست خوب اونیه که حوصله زیاد داشته باشه و متنای طولانی بنویسه!
و اینکه استادش هرچی سعی کنه این بحث قند و شکر رو بیخیال بشه بیخیال نشه. با همه این مواردی که آشنا گفت موافقم خصوصاً مورد اینکه مزخرفترین آدما اونان که محافظه کارن. و اتفاقاض خوشبختانه تو دوستان اینجانب یکی دوتا پیدا میشن که همه این خصوصیات رو دارن 99%شا کاش خودمونم این ویژگیها رو داشته باشیم
سلام وصد سلام استاد عزيز و ساير دوستان
به نظرم اگر چه اميد خيلي نقش تعيين كننده اي در زندگي داره ولي بايد به واقعيت نزديك باشه… من به شخصه در زندگيم از يكي دو نفر خيلي تاثير پذيرفتم ولي به نظرم اقتضاي هر سن يه چيزه. مثلا تو بيست ويك سالگي وقتي ميخواي كنكور ارشد بدي يكي را ميخاي كه بهت بگه تو ميتوني و بهت انگيزه بده… اين آدم ممكنه خيلي خودش فعال كاري نباشه ولي حرفهاش قشنگ باشه اين براي اون سن وسال اثر گذاره ولي به مرور انسانهايي با مختصات فكري وكاري متفاوت ميتونند به ما انگيزه ونيرو بدهند براي جلو رفتن… البته به شخصه تا يه سني تصورم اين بود كه اميد بعلاوه پشتكار مساوي است با موفقيت… ولي الان در سن سي وسه سالگي اين تصور اگر نگم رنگ باخته لااقل ميگم خيلي بي رنگ شده … در اجتماع ما كار وكوشش خيلي بحث مهمي نيست …ارتباطات و وابستگيها در موفقيت شما بيش از اندازه اثر گذاره فلذا يه انسان اميدوار ممكنه بعد از يه مدتي دچار نااميدي و افسردگي محض بشه. علاوه بر اينها بايد فاكتور شانس و شرايط را هم بهش اضافه كنم.
با همه اين احوال معتقدم انسانهايي به لحاظ فكري پخته، مطالعه كرده در عين حال خوش زبون و همينطور به روز بودن آدما منو خيلي جذب ميكنه…مثلا هر چي من با دكتر نوروزي اختلاف داشته باشم ولي همين كه وبلاگ داره و آدم به روزيه منو علاقمند ميكنه براي ارتباط بيشتر ولو به تنش ختم بشه ولي برام لذت بخشه تا آدمي كه فرق ايميل را از ماست تشخيص نده… يه مولفه ديگه در انسانها به نظرم بذله گويي وحاضر جوابيشونه كه حداقل در جذب و انگيزه بخشي به جوونترها خيلي موثره .
هستي دار بودن آدمها هم نكته مهميه كه خودتون اشاره كرديد من از آدمهاي بي وجود ، آدمهاي هميشه در ” اضطراب عدم” بدم مياد .. گاهي شجاعت وجود لازمه به شرطي كه با چاشني حماقت مخلوط نشه.
يادم رفت بگم كه آدمها در مورد من معمولا قضاوت افراط وتفريطي دارند شايد چون خودم همينطورم… بعضيا خيلي خوشوشون مياد ازم بعضيا هم در حد تيم ملي ازم متنفرند .. اما چيزي كه برام مهمه اينه كه تحت هيچ شرايطي ملاكهاي اخلاقي خودم زير سوال نره چه ديگران خوششون بياد چه بدشون بياد. البته برخي شرايط مثل مطالعه و پختگي و آپديت بودن و.. دست خود آدمه ولي برخي جذابيتها ذاتيه و نميشه زياد تغييرش داد با همه اين احوال به اصل تاثير باطن بر ظاهر وبالعكس اعتقاد دارم .
سلام
این نظر اخری شما در مورد ما پاچه خواری که نیست؟؟؟!!!!
مطمئن باشم؟
در مورد نکته اول متن شما که شرایط سنی روی ادمها و نگرش اونا ( در بحث مورد نظر ما در مورد امید) اثرگذاره تا حالا فکر نکرده بودم
باید دوباره از اول پازل بازی تو ذهنم بچینم
یه باره 135 این بارم شما کلی قواعد ذهنی من به هم ریختین فکر کنم حالا این بحث ادامه پیدا کنه
سلام مجدد یادم رفت بگم من دموکراتیکم و با کسی مشکل و تنش ندارم بقیه اگه با من دارن من بی خبرم
(اینا اگه نمی گفتم عقده میشد ممکن بود سر کسی خالی بشه)!!!!!!!!!!!!!
سلام
ننه آيناز دلمون براتون تنگ شده بود اخه اقاي دكتر با اين بحثاي داغ ما را از كار و زندگي انداخته جاي شما خالي بود كه اونم پرشد
حالا كه فصل فصل شيره مالي و اين حرفاست بگم كه شما از نظر شخصيتي اون جذابيت بذله گويي را دارين ترشي نخورين يه چيزي ميشين شايدم شدين و ما خبر نداريم
اوووووووووووه اونروزا چی چیا میگفتما!!! چه چیزا برام مهم بوده تو این بحثه و چند یادداشت مربوط به اون!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
اونروزا خیلی بهتر بود………………..