ادمیزاد موجود عجیبیه یه وقتایی غرق معنویته یه وقتای غرق دنیا و دلبسته شدید اون. یه وقتایی پر از خشم و تنفره. یه وقتایی بی خیال تمام ظلما. یه وقتایی ناامید ناامیده یه وقتایی امیدوار امیدوار. کمی این سوتر ستاره ای چشمک میزد و بذر امید می پاشید. این روزا قصه زندگی عجب تر از قبل شده. و چقدر راحت میشه امیدوار بود خیلی راحت. راحت تر از اونی که شاید چند روز پیش نوشتم (به یک ماه هم نرسید)
خورشید همچنان می درخشد و لکه‌های تباهی و سیاهی نمی توانند روی خورشید را بپوشانند. عشق و معنویت نیز مانند این خورشید می تابد و تو را غرق در انرژی و حیات می کند. از این انرژی باید بهره مند شد و از آن در بهترین راهها استفاده کرد و من موفقیت ترا با تمام وجود خویش حس می کنم و پاسخ دادنت را به تمام پلیدی ها و من در کنارت خواهم بود تا انتهای راه.
تو راه پاک کردن تمام الودگیا را پیدا کردی فکر نمی کردم اینقدر نزدیک خدا باشی و فکر نمی کردم خدا بغلت کرده باشه. پس مطمئن باش اونا دور از خدان اینا حالا امشب این موقع مطمئن مطمئنم. وقتی به این روزا نگاه میکنم به باورهات اعتقاد بیشتری پیدا می کنم و اینکه همیشه دوست داشتی دینی بر روی زمین نمونه و بدهی خودتا به “حسن‌های” وطنت بپردازی همیشه روح بلند اون ادمای با گذشت همراهتن. شایدم باید امتحان می شدی حاضری مثل اونا از خود بگذری چرا وقتی گذشتی بعضی چیزا هم رسید. هنوز باورش برا خودم سخته اینا جدی میگم، مثل افسانه است نمی تونم بعضی اتفاقات این چند روزه را هضم کنم حالا مطمئنم بیشتر از یه نفر برام دعا می کرد. شاید این تجربه برات لازم بود. خوشحالم با توام و خوشحالتر که باورهایمان چقدر مثل هم شده است شاید یکی، عین هم نه مثل هم.
من هنوز هم چشم به راه می مانم تا مسیری را که در این چند روز گشودی طی کنی این مسیر درد و رنج خودشا دارد اما حلاوتش بیشتره و مطمئنم تو تمام روزهای سخت را پشت سر خواهی گذاشت. من باز هم به انتظار درخشیدنت خواهم ماند و پاک کردن الودگی ها و دغل بازیا را. این بار اما محکمتر با اعتقادی راسخ تر. همانگونه که خودت اعتقاد داشتی از اولین دقایق اون اتفاق ناپاک. باورم اکنون این است آرامش حقیقی با توست چرا که هر رفتار درست نیازمند قابلیت هایی است که هر کسی ندارد. جایگاه داشتن یا نداشتن مهم نیست همان طور که مدرک داشتن استاد شدن مهم نیست. مهم درست زندگی کردن است که تو لیاقتش را داشتی رسیدن برخی نشانه به گمانم نشان می دهد نور سعادت و هدایت تو را روشن کرده است و شاید این لحظه حتی کمی حسودیم می شود که اینقدر در کانون فیضی. ارزویم این است انگونه باشی که دعا کردی و من امینم را تا ابدیت بدرقه راهت کردم دعاهایت را با تمام وجود حفظ خواهم کرد تا زودتر از انی که دیگران بتوانند بفهمند اجابتش را جشن بگیریم. این لحظه لحظه ای است عجیب و من متحیر اتفاقات عجیب تر این ساعاتم. بعضی وقتها چقدر باید دنبال یه چیزی بدویی و گیر نیاری و بعضی وقتا یه چیزایی خودش با پای خودش بیاد پیش تو. شایدم بعضیا فکر نمیکردن عزت ادما دست یکی دیگه است