پارسال اين موقع خوزستان بودم تا ثابت كنم رفتنهايي هست كه برگشت نداره اما نميدونم سال كه اغاز شد چقدر تونستم اين تفكر را حفظ كنم.

يك سال گذشت

و سالي جديد در پيش است

نميدانم اين موقع سال اينده چگونه قضاوت خواهم كرد

ايا از سال كه گذشته راضي هستم يا نه

نميدانم ايا كاركردهايي را كه بايد مي‌داشتم داشته‌ام

ايا گذر اين سال را توجيهي منطقي دارم

ايا مي‌توانم به اندازه كمي از ان را مثبت بنگرم.

 وهزاران ايا ديگر كه هر كس را كه مي‌انديشد ازار مي‌دهد چرا كه شايد كاري نكرده‌ام كه بتوانم خودم را راضي كنم

ارزو مي‌كنم سال اينده براي تمامي افراد كه در پي رشد خويش و جامعه خويشند سال پرباري باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *