هدف مقاله پیش رو، بررسی اخلاق از منظر علامه طباطبایی و دلالت‌های آن در تربیت اخلاقی است.در پژوهش حاضر که با بهره‌گیری از رویکرد کیفی و با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده، پس از بازبینی منابع در دسترس، دلالت‌های تربیت اخلاقی براساس آرای اخلاقی ایشان استنباط شده است. بعد از تعریف اخلاق از منظر علامه، مسئله اخلاق از طریق مبانی معرفت‌شناسی، هستی‌شناسی، روان‌شناسی و جامعه‌شناسی بررسی و با توجه به آن، دلالت‌های تربیتی از منظر ایشان مشخص گردیده است. براساس نتایج پژوهش، هدف تربیت اخلاقی در دو چشم‌انداز واقع شده است:اهدفغاییِ«سعادت» و اهداف واسطه‌ایِ«رسیدن به کمال اخلاقی در بُعد فردی- اجتماعی». هم‌چنین در فرآیند تربیت می‌توان رعایت اصل نتیجه‌گرایی، اصل اعتدال، اصل نظارت درونی و اصل مشارکت را با توجه به مبانی مد نظر ایشان پیشنهاد داد.