نویسندگان: رضاعلی نوروزی    حسین عاطفت دوست

اين مقاله با روش تحليلي ـ توصيفي به بررسي تربيت اخلاقي از منظر خواجه نصيرالدين طوسي و كلبرگ در سه بخشِ مباني، هدف و روش هاي تربيت اخلاقي مي پردازد. مبناي تربيت اخلاقي از ديدگاه كلبرگ، درك و استدلال مخاطبان بوده كه شش مرحله را در رشد اخلاقي معرفي كرده، ولي از ديدگاه خواجه نصير، نفس انساني مبناي تربيت اخلاقي است. هدف تربيت اخلاقي از ديدگاه خواجه نصير، رسيدن به قرب الاهي ولي از ديدگاه كلبرگ، دست يافتن به عدالت براي همه مردم و تحقق ارزش‏هاي عالي انساني در زندگي آنهاست. روش تربيت اخلاقي از نظر كلبرگ، تربيت اخلاقي نه به وسيله آموزش، بلكه انتقال دانش‏آموز از مرحله‏هاي پايين رشد اخلاقي به مرحله بالاتر از طريق وادار كردن آنها به بحث درباره مشكلات اخلاقي است. ولي خواجه نصير تاديب، عادت دادن و بهره بردن از تشويق و تنبيه را اساسي‏ترين روش‏هاي تربيت، و روش‏هاي عام شامل، پرهيز از گوش دادن به حرف‏هاي ناشايست، برقرراي اعتدال در دو قوه شهويه، غضبيه و روش‏هاي خاص شامل معالجه برخي رذايل مي داند.

این مقاله در فصلنامه معرفت اخلاقی شماره 6 به چاپ رسیده است.