هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر برنامه بومی‌شده فبک بر افزایش خودکارآمدی، شادی و خوش­ بینی دانش­ آموزان دختر سال اول دوره اول متوسطه می باشد. بدین‌منظور، از روش شبه آزمایشی استفاده شده است. جامعه آماری شامل دانش ­آموزان دختر سال اول دوره اول متوسطه است. از این جامعه به روش نمونه‌گیری تصادفی نظام­ مند، یک نمونه هشتاد نفری (شصت نفر آزمایش و بیست نفر کنترل) انتخاب شد. اجرای مقیاس خودکارآمدی کودکان، پرسشنامه شادی آکسفورد و آزمون جهت گیری زندگی ( LOT ) در گروههای آزمایش و کنترل، نشان داد که قبل از اجرای برنامه فبک تفاوت معناداری بین گروهها وجود ندارد. برنامه مذکور، طی شش جلسه هشتاد دقیقه­ ای در گروههای آزمایش به اجرا درآمد. تحلیل نتایج با استفاده از نرم­ افزار spss18 نشان­ داد که گروه‌های آزمایش بطور معناداری نمره خودکارآمدی (۰۵/۰> P ) و خوش­ بینی (۰۵/۰> P ) بالاتری کسب کرده‌اند. اما بین نمرات پس ­آزمون شادی، گروه آزمایش و گروه کنترل تفاوت معناداری وجود ندارد (۰۵/ ۰> P ). از این رو، می توان گفت بین اجرای برنامه بومی­ شده فبک و خودکارآمدی و خوش­ب ینی ارتباط مثبتی وجود دارد، اما این برنامه در افزایش شادی بی‌تأثیر است.

این مقاله در مجله فلسفه و کودک بنیاد حکمت اسلامی صدراشماره ۵ و ۶ ص ص. ۱۲۰- ۱۰۵ چاپ شده است.