دیدگاه درباره “عقاب”

1. در زندگی یاد گرفتم:

   با احمق بحث نکنم و بگذارم در دنیای احمقانه خویش

   خوشبخت زندگی کند.

   با وقیح جدل نکنم چون چیزی برای از دست دادن ندارد

   و روحم را تباه می کند.

   از حسود دوری کنم چون اگر دنیا را هم به او تقدیم کنم

   باز از من بیزار خواهد بود.

   و

   تنهایی را به بودن در جمعی که به آن تعلق ندارم ترجیح دهم

   و سه چیز را هرگز فراموش نمیکنم:

   ۱) به همه نمی توانم کمک کنم.

   ۲)همه چیز را نمی توانم عوض کنم.

   ۳) همه مرا دوست نخواهند داشت……….!!

   و تو قبل از این که بخواهی در مورد من و زندگی من قضاوت کنی؛

   کفش های من را بپوش و از خیابان هایی گذر کن که من کردم

   اشکهایی را بریز که من ریختم

   سالهایی را بگذران که من گذراندم

   روی سنگهایی بلغز که من لغزیدم

   دوباره و دوباره برخیز و مجددا در همان راه سخت قدم بزن