نمیدونم چه جوری باید با ادمایی که دوسشون داری حرف بزنی!
البته بعضی وقتها درجه دوست داشتن ادما متفاوته و ظرفیت ادما هم با هم متفاوته؛ تازه روحیات و حالت ادمهایی هم که کسیا دوست دارند متفاوته (به قول بعضیا!!! در مورد من قبض و بسط)
امروز حس غریب قریبی با من بود اون حس غریب قریب نمیدونم با کاری که صبح زود باید انجام میشد و لغو شد مرتبطه یا باز هم دعای کسی (کسانی) در همین نزدیکی. این روزا اتفاقات نمی تونم درست تحلیل کنم قبلا راحت تر می تونستم خودما تو ده تا صحنه متفاوت درست ببینم اما حالا مرددم کجا باشم یا نباشم یا حتی چگونه باشم. یکی از چیزایی که دغدغه و نگرانی به وجود میاره اینکه دوست داشتن دیگران بر روند حق گویی ادم تاثیر نذاره و اگه حقا گفت دیگران نرنجن. کار سختیه تو جامعه زندگی کنی با ادمای جور و واجور و بتونی نقش و وظیفه ات درست انجام بدی و از حقوقتم نگذری. از دوست داشتنی ترین ادمی که خوب گذشت می کنه تا من جاهایی که باید باشم به خاطر این همه ایثار تشکر می کنم و براش دعا می کنم دراوج تجربه اوج از اوج مکانی که میشه. بابت تمام همدلی ها و همراهی هاش در تمام این روزا. پیامدهای منفی تمام کارهای این روزا برا من اما خیر و مثبتاش هدیه ناقابلی به تو. برات دعا می کنم و تو هم استوار باش مانند کوه‌های استوار وطن!
جور خاصي نياز نيست استاد
خيلي راحت تر از انچه فكر كنيم ميشه با اونايي كه دوستشون داريم حرف بزنيم
گاهي درجه و ظرفيت و تفاوت و حالت و هر چه تو اين مايه هاست بهانه اس
دوست داشتن يه حس دروني غير قابل توصيفه كه بدون نياز به هر بهانه و ابزار و فرصت خاصي ميشه بروزش داد ميزانش هم بستگي داره به اينكه اولا طرف چقدر حاليش بشه ما دوستش داريم دوما برا اين حس ما چه اندازه ارزش قائل باشه سوما طرف لايق علاقه ما باشه اگر اين سه موضوع برا خود ما حل شده باشه پس گوي و ميدان دست ماست ………
برا بعضي از آدما بنا بر تشخيص خودمون نبايد علاقه ها را بروز داد چون شخصيت طرف ميزون نيست برا همين هر چه ما بيشتر بهش بگيم دوستت دارم نه تنها سودي عايد ما نميشه كه بر تنهايي ما افزوده تر خواهد شد….
سلام
معتقدم حق گویی نتیجه دوست داشتنه .اگه هم حق گفته شد و دیگرانی که دوسشون داریم رنجیدن. ایرادی نیست چون بعد ها متوجه خواهند شد به نفعشون بوده.
بعضیا که دوسشون دارید و دوستون دارن “نگاه هم کنید ” میدونه که نفستون براش در میره وهمه حرفاتون حق میدونه و هیچ وقت هم ازتون نمی رنجه.
بعضیا روکه دوست دارید اون نمیدونه که دوسش دارید اگه حق بگیم و ناراحت بشه ایرادی نیست ما کار خودمون انجام می دیم چون بعدا که بفهمه به نفعش بوده سپاسگزار هم میشه .
و…
پس حق باید گفت حتی اگه از ما برنجن چون دقیقا نمی دونیم آینده چی پیش میاد لااقلش اینه که بعدا وجدان درد نمی گیریم.
درست میگم ؟