دلم قرار ندارد ، که یار می آ ید

قرار خاطرم اینک ، بهار می آید

 دلا غبار از چشمهای خسته بشوی

بهارم از پس چندین غبار می آید

 نبود و نیست قراری به بی قراری ها

قرار رفته همان برقرار می آید

 ز شوق مقدمش اینک جوانه جامه درید

قیام کن که قیامت به بار می آید

 دوباره موسم شادی دوباره فصل امید

دوباره بوی گل از هر کنار می آید

 بر آبگینه ی دل نقشی از شکوفه نشاند

طلایه دار هنر خوشنگار می آید

چه رحمت است خدا را ، کدام آیه ، چه لطف ؟

که در برابر او باغ ، خوار می آید

شب قدیمی ام از برق تازگیش بسوخت

مگر ستاره ی دنباله دار می آید ؟

زمانه زیر و زبر شد ز یمن آمدنش

خدایرا ز کدامین دیار می آید ؟

بگو بگو دل تنگم هر آنچه می خواهی

که حریم حرم پرده دار می آید

غبار محنت « پاییز » گر به تن داری

بیار کایتی از چشمه سار می آید

دوباره مژده ی گل می دهم به مرغ دلم

دلم قرار ندارد که یار می آید