امروز صبح یکی از دوستام یه میل فرستاده بود پیامش سلام یا مهدی بود. نشانه خوبی بود برای من که این روزها منتظر نشانه ام!
بعد از ظهر اما مجوز داده شد یه کار جدید شروع کنیم! عاشق کارای هیجانیم. هر چه هیجان بیشتر جذابیت کار برای من با روحیاتی که این روزا دارم بیشتر!
دیگه صبر و حوصله قبلا ندارم. نذاشتمش برای فردا! دو لایه اول کار به عشق یوسف زهرا (عج) امروز یا زهرا گفتم. خدا قبول کنه. نتیجه کار تا اخر مهر.
پ ن 1: مهربانم! عالم به فدایت! عالم از توست…… چرا غریبانه میگردی!
پ ن 2: غیر از محبت تو توشه ای ندارم!
صبرم از کاسه دگر لبریز است
اگر این جمعه نیاید چه کنم ؟!
آنقدر من خجل از کار خودم
اگر این جمعه بیاید چه کنم ؟!
درود حضرت حق بر آنانکه سجده بر خاک راستی و اخلاص می نهند.
با عرض سلام و ادب خدمت استاد.
من همیشه فکر می کردم خطر ورود سیاست به معنای سیاسی کاری در دانشگاه ، از این جهته که جریانات سیاسی برای اهداف سیاسی خودشون از دانشگاه سواستفاده کنند، اما متوجه شدم غیر از این مسئله ، روشهای حاکم بر عالم سیاست هم داره یواش یواش جایگزین روشهای علمی میشه.
شاید از این جهت که با روش سیاسی خوب میشه سریع تغییر و تحول اساسی انجام داد،پس فضای علمی هم از این سرعت بی نصیب نمونه.
سلام
ما که نفهمیدیم چی شد (البته ایراد از نوشته شما نیستا ایراد از حواس پرتی این روزای منه). ما که هر چی تو حوزه علمی بلدیم یاد دانشجوهامون دادیم در حوزه سیاسی من هیچ وقت استعداد نداشتم متاسفانه به قول یه یار سفر کرده به معنای واقعی بعضیا!!!! ما را گمراه میکنن نمیذارن فعالیت علمی کنیم میندازنمون تو جاده سیاست. هیچ وقتم سیاسی نمیشیم حتی این روزا!!