|
كسي كه در مشكلات سرگردان شده و نداند چه بايد بكندو راه چاره اي نداردكليد حل مشكلات او نرمي و مهرباني و مدارا كردن با مردم است.
بزرگ و عزيز جز در سايه سار عزت و شكوه خدا ذليل و خار است.
راستگويي نشانه عزت و دروغگويي نشانه ذلت آدمي است.
نياز مردم از نعمت هاي خدا بر شماست ،از اين نعمت افسرده و بيزار نباشيد.
خداوند كارهاي بزرگ و پر فراز را دوست دارد و كارهاي پست و بي ارزش براي او خوشايند نيست.
بر هيچ مؤمني جائز نيست كه نافرماني خدا را ببيند و چشم خود را فرو ببندد مگر آنكه آنرا تغيير دهد.
گريه چشمها و ترس دلها از نشانهاي رحمت خداوند است.
تجارتي كه نصيبي از محبت خدا در او نباشد ،خسارت است نه سود.
عاجزترين مردم كسي است كه از دعا كردن ناتوان باشد.
هرگاه قضاي الهي به چيزي تعلق گيرد ،محقق خواهد شد.
جز به يكي سه نفر حاجت مبر:به ديندار،يا صاحب مروت ،يا كسي كه اصالت خانوادگي داشته باشد.
همنشيني با اهل گناه،آآدمي را مورد تهمت مردم قرار ميدهد.
نيك خويي عبادت است.
رستگار نمي گردند مردمي كه خشنودي مخلوق را در مقابل غضب خالق خريدند.
كسي كه تو را دوست دارد از تو انتقاد ميكند و كسي كه با تو دشمني دارد ازتو تعريف و تمجيد مي كند.
مردن از ننگ و ذلت پذيري بهتر است.
دوست تو كسي است كه از گناهت باز ميدارد و دشمنت آنكه تورا به آن وا مي دارد.
کسي كه بخواهد از راه گناه به مقصدي برسد ديرتر به آرزويش ميرسد و زودتر به آنچه ميترسد گرفتار ميشود.
آن كه در كاري كه نافرماني خداست بكوشد ، اميدش را از دست بدهد و نگرانيها به او روي مي آورد.
بترسيد از ستم كردن به كسي كه جز خدا ياري ندارد .
چيزي به زبان نياوريد كه از ارزش شما بكاهد.
شكر تو بر نعمت گذشته زمينه ساز نعمت آينده است.
چه بسيار لذت زود گذري كه اندوه طولاني به دنبال خود دارد.
بخيل ترين مردم كسي است كه از سلام كردن بخل ميورزد.
بخشنده ترين مردم كسي است كه به آن كه چشم اميد نبسته بخشش كند.
من كشته اشكم ،هر مؤمني مرا ياد كند اشكش روان شود .
به درستي كه شيعيان ما قلبشان هر ناخالصي و حيله تزوير پاك است.
كسي در قيامت در امان نيست ،مگر كسيكه در دنيا ترس از خدا دردل داشت.
از نشان هاي نادان ،جدال با بي فكران است.
عقل و خرد كامل نمي شود ،مگر با پيروي از حق.
بخشنده ترين مردم كسي است كه در هنگام قدرت مي بخشد.
شكيبايي و بردباري زينت و آرايش مردان است.
وفاي به عهد رسم جوانمردي است.
خاموشي مانند طلا و سخن گفتن چون نقره است.
گريستن از خوف خدا،نجات از آتش جهنم است.
بدانيد كه خوبي كردن ستايش به بار مي آورد و پاداش در پي دارد.
اگر سه چيز نبود انسان در مقابل هيچ چيز سر فرود نمي آورد :فقر و تنگدستي،بيماري ،مرگ.
از نشانه هاي عالم نقد سخن و انديشه خود و اگاهي از نظرات مختلف است.
جدال با مردم تنگ انديش ،نشانه ناداني است.
هركس بعد از مرگم مرا زيارت كند در قيامت به ديدارش ميروم و حتي اگر در دوزخ باشد او را بيرون مي آورم.
منابع:تحف العقول،محجه بيضا،الامالي صدوق ص268،جامع الصغير ج1،نفس مهموم ص562،مفردات ص333،بحار الانوارو…..
اكنون شهيدان مردهاند، و ما مردهها زنده هستيم. شهيدان سخنشان را گفتند، و ما كرها مخاطبشان هستيم، آنها كه گستاخي آن را داشتند كه ـ وقتي نميتوانستند زنده بمانند ـ مرگ را انتخاب كنند، رفتند و ما بيشرمان مانديم! صدها سال است كه ماندهايم و جا دارد كه دنيا بر ما بخندد كه ما ـ مظاهر ذلت و زبوني ـ بر حسين(ع) و زينب(س) ـ مظاهر حيات و عزت ـ ميگرييم! و اين يك ستم ديگر تاريخ است كه ما زبونان، عزادار و سوگوار آن عزيزان باشيم! (دکتر شریعتی)
سلام
آیا شما از بخیل ترین مردم هستید؟
با سلام
نمیدونم
شاید! ممکنه! فکر نمی کنم!
اندیشه پایان كار
«فَإِنْ تَكُنِ الدُّنْیا تُعَدُّ نَفیسَةًفَدارُ ثَوابِ اللّهِ أَعْلی وَ أَنْبَلُوَ إِنْ تَكُنِ الأَمْوالُ لِلتَّرْكِ جَمْعَهافَما بالُ مَتْرُوك بِهِ الْمَرْءُ یَبْخَلُوَ إِنْ تَكُنِ الاَْرْزاقُ قِسْمًا مُقَسَّمًافَقِلَّةُ حِرْصِ الْمَرْءِ فِی الْكَسْبِ أَجْمَلُوَ إِنْ تَكُنِ الاَْبْدانُ لِلْمَوْتِ أُنـْشِأَتْفَقَتْلُ امْرِء بِالسَّیْفِ فِی اللّهِ أَفْضَلُعَلَیْكُمْ سَلامُ اللّهِ یا آلَ أَحْمَدَفَإِنّی أَرانی عَنكُمْ سَوْفَ أَرْحَلُدر »:
حضرت در مسیر حركت به جانب كوفه فرموده است:زندگی دنیا گرچه نفیس و پربهاست،ولی پاداش خدا در جهان دیگر بالاتر و پربهاتر است.
و اگر سرانجامِ جمع آوری مال و ثروت، ترك نمودن آن است،پس نباید مرد بری آن بخل ورزد.
و اگر روزی بندگان، تقسیم و مقدَّر شده است،پس كمی حرصِ مرد در كسب، زیباتر. و اگر بدن ها بری مرگ آفریده شده است،پس كشته شدن مرد در راه خدا چه بهتر. درود بر شما ای خاندان پیامبر،كه من به زودی از میان شما كوچ خواهم كرد.
يا ذبيح الله! تو اسماعيل گزيده خدايي و روياي به حقيقت پيوسته ابراهيم
کربلا ميقات توست، محرم ميقات عشق
و تو نخستين کس که ايام حج را به چهل کشاندي…!
و اتممناها بعشر