چند روز پیش یه غزل نوشتم از هوشنگ ابتهاج (ه. الف. سایه)
اما نمیدوم چرا به اسم مولوی ثبت کردم
یکی از دوستان یادداشت گذاشت بود و تذکر داده بود حتی بعد از تذکر او هم هنوز متوجه موضوع نبودم.
از بس گرفتار عقلانیت موجود در جامعه هستیم رو خودمونم اثر گذاشته
عججججججججججججججججججججججججججججججججججججججججججججججججب!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!11
نه عججججججججججججججججججججججججججججججججججججب!!!!!!!!!!!!!!
اِ نه ببخشید یه چیزی گفتم با قسمت اولش بودم من بیت اولشو که دیدم تکراریه اصلاً بقیشو نخوندم وگرنه چه سوژه جالبی بود برا…! هیپی! چه غفلتی!
یه مسئله دیگه: چرا درگیر اسمایین؟ سایه، مولوی، حافظ، اصلاً من! خب اگه بگن مثنوی و دیوان حافظ از منه مگه طوریه؟ البته من رو غزلای سایه ادعای مالکیت ندارم همون دیوان حافظ و شاهنامه فردوسی و غزلیات شمس و مثنوی و کلیات سعدی و… ما را بس معاصرم فعلاً سکوت میکنم من زیاد دنبال شهرت نیستم شمام با خیال راحت همه رو به نام من بزنید و مشغول سر و سامان دادن به عقلانیت جامعه بشید. معامله خوبیه نه؟؟؟
سلام تو جامعه ما عقل تعطیله
بی عقلی جامعه رو ما هم اثر گذاشته
تلاش برای سرو سامان دادن عقل با این وضعیتی که وجود داره از صدی و سیمای میلی بگیر تا وضعیت اسفناک دانشگاه ها و مدرسه ها هیچ فایده ای نداره. خدا قبول کنه دارم فکر می کنم فکر کنیم بهتره یا به عبارت بهتر مثل خیلی بی فکر باشیم