4 thoughts on “صبر!

  1. سلام میخوام یه کم شعار بدم هم از این حال و هوای انتخابات بیاید بیرون هم یه بحثی بیاد وسط که متفاوت باشه و البته از نظر من دوست داشتنی:
    «در تمام رنجهایی که میکشیم “صبر “اوج احترام ما به حکمت خداست.»
    واقعاً اوج احترام ما به حکمت خدا صبره یا…؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
    به نظر من مؤدبانه ترین کفران نعمت در اوج سختی صبره!!!!!!
    البته به قول شما «هر کس دیدگاه خودشا داره»
    یادش بخیر کلاس مثنوی۱یه بار اختلاف افتاده بود بین بچه ها که صبر بهتره یا شکر. اکثراً نمیدونم رو چه حسابی صبر رو بالاتر میدونستند استادمون فرمودند گرایش به صبر و شکر هم بین عرفا با توجه به این که تو چه مکتبی هستند متفاوته حالا به نظرتون شکر بالاتره یا صبر؟؟؟؟؟
    خب من که اصولاً از نظر درسی حرفی برای گفتن ندارم حرفمم خریدار نداشت چون سران کلاس صبر رو بدون داشتن دلیلی بالاتر میدونستن و چهارتا شعر هم حفظ بودند که ضمیمه ادعاشون میکردن اما حرف من به شعر مستند نبود به چندتا دلیل عقلی و چیزایی مستنده که همه قبول دارن البته الان دیگه به شعر هم مستندش کردم اگه شعر و وعر سند باشه!!:
    چقدر قشنگه اگه آدم اوج سختی از حکمت پیش اومده راضی باشه و رضای خودش رو به رضای خدا مشروط بدونه
    چقدر قشنگه که آدم اوج مصیبت بگه چیزی جز زیبایی ندیدم
    چقدر قشنگه اگه آدم تو اوج سختی ها به حکمت خدا راضی باشه و خدا رو شکر کنه
    چقدر قشنگه اگه تو شکر گذاری از خدا بگه: اینکه چیزی نیست سختی از این باتلاتر هم بدی پایه ایم بالاخره تو خدایی خیر و صلاح مون رو بهتر میدونی ما آماده ایم.
    ضمناً اصلاً صبر تلخه ولی شکر از شکره که شیرینه(وعر)
    و بعد اون جمله بالا رو اینطور عوض کنه:
    در تمام رنجهایی که میکشیم “زضایت و شکر“اوج وظیفه شناسی ما به نسبت حکمت خداست.
    البته «هر کس دیدگاه خودش رو داره!!!!!!!»
    امیدوارم هفته بعد همین لحظه و ساعت هم همین حرفا رو بزنم!!!!
    یاعلی

  2. سلام
    ممکن حق با شما باشه
    صبرم یه جور رضاست شاید در مورد تلخیش حق با شما باشه
    اما یادت باشه قرآن هم در مواردی که اتفاقاتی میفته (اتفاقاتی از جنس زیان) ادما توصیه به حق و صبر می کنه،نه شکر.
    با این همه هر کس دیدگاه خودش داره و زیبایی هستی به همینه و رشد جامعه و ادمها هم به همین.
    امیدوارم در همه حال پایدار باشید !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

  3. سلام
    آخه کجای صبر نوعی رضاست؟! صبر وقتی میکنیم که مجبوریم. صبر نکنیم چه کار کنیم؟؟؟؟!!!!
    بجاش شکر وقتیه که میخوایم روی مصیبتا رو کم کنیم تو بدترین شرایط میگیم به داده ات شکر به نداده تم شکر اینجا به مقام رضا میرسن.
    دوباره شروع کردم بحث کنم بیخیال این بحث که الانم جاش نیست البته من تو این یه قلم نظرم همونه که بود
    پس بگذریم

    یه مطلب مهم بود که مونده بودم کجا بذارم بارم قسمت انتخابات اینجا یا … آخرش عاقلانه ترین کار رو گذاشتن اون متن تو وبلاگ منتظران دولت یار دونستم و دعوت از شما برای خواندش با اینکه میدونم بد زمانی رو انتخاب کردم اما…
    “اهالی جبهه پایداری از چه توبه کرده اند؟؟؟” منتظر نگاه شماست
    یاعلی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *