دیدگاه درباره “خدایا!”

1. خدایا!
   تو که می دانی هر چه قدر هم که از تو دور شوم هر چقدر هم که بگویم طاقت امتحانهای سختت را ندارم، آخر هم بنده خودت هستم آخر هم جایی جز آستان تو برای بازگشت ندارم.
   تو که می دانی اگر کم بیاورم باز هم از تو کمک میخواهم.
   سپاس تو را که تا داد نتوانستنم بلند میشود چنان مرا از آن پشیمان می کنی که بگویم همچنان پای هر چه برایم تقدیر کنی ایستاده ام.
   خدایا حالا دیگر مثل چند دقیقه پیش فکر نمیکنم و من نیز از تو میخواهم: در رویارویی با مشکلات شجاعتم بخشی و توان چیرگی بر دردهایم را بر من عطا کنی.