5 thoughts on “امید

  1. سلام
    چقدر جالب !!
    بنا به اوضاع او احوال ين روزهام دنبال يه بهانه قشنگ بودم ابيات انتخابي شما چه بهانه به جايي بود…. آي قربون آسمان تازه وجاده كه جور شدنش رويا شده
    دلتون بدون غم باشه استاد

  2. (از غم به هر بهانه ممکن عبور کن…
    این جمله خیلی با دلم بازی کرد )
    تقدیم به شما استاد:
    هم موسم بهار طرب خیز بگذرد
    هم فصل ناملایم پاییز بگذرد
    گرناملایمی به تو کرد از قضا
    خود را مساز رنجه که این نیز بگذرد

  3. در نوبتی دوباره دلت را مـرور کن

    از غم به هر بهانه‌ی ممکن عبور کن

    رحمی کن ای عزیز به آبادی خودت

    فکری برای کشتن این بوف کور کن

    ای خیس گریه‌های کدورت، کمی بخند

    این ابرهای مملو تب را صبور کن

    گیرم تمام راه تو مسدود شد، بگرد

    یک آسمان تازه و یک جاده جور کن

    با انجمادِ ظلمتِ شب بی شباهتی

    با شعله در برودت ذهنم خطور کن

    یاغی! هبوط فرصت تقسیم سیب نیست

    در نوبتی دوباره دلت را مـرور کن

    فرهاد صفریان

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *