«وَ لَقَدْ خَلَقْنَا اْلإِنْسانَ مِنْ صَلْصالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ» [الحجر: ۲۶]
ما انسان را از «صلصال » و از «حما مسنون » آفریدیم .
« صلصال» یعنی گل خشک شده ،
« حما» یعنی لایه ای از گِل و لای که پس از ته نشینی سیل روی زمین باقی می ماند و « مسنون» یعنی لجن و گل بدبو .
حال که آمدی به این دنیا
تاریخ تولدت مهم نیست، تاریخ “تبلـــورت” مهم است …!
اهل کجا بودنت مهم نیست ، “اهــل و بـجـا” بودنت مهم است …!
منطقه زندگیت مهم نیست ، “منطــق زنـدگـیت” مهم است …!
وگذشته ی زندگیت خیلی هم مهم نیست ؛
امــروزت مهم است که از چه گــذشتـه ای وچه چیزی برای فــرداهایت میسازی…
حال برای ساختن باید به داشته هایت توجه کنی پس ای فرزند آدم:
– اگر دیدگانت ، برای نگاه به آنچه بر تو حرام شده ،
با تو ستیز کرد( و خواست به نگاه حرامت وا دارد)، به یاد آور
خدا با دو پوشش( پلک های چشم )تو را یاری کرده است، پس ، چشم فرو بند !
– واگر زبانت برای واداری ات به گفتن آنچه بر تو حرام کرده شده است، با تو ستیز کرد….
، به یاد داشته باش خدا با دو پوشش( لبها ) تو را مدد کرده است ،
پس ، دهان فرو بند و سخن مگو
و زبانت در حالی گویا باشد که از تنها همدمت سخن بگویی آنچنانی که مولایت فرمود:
خدایا، تو از همه ی همدمان با دوستانت بیشتر همدمی و برای کسانی که کار خود را به تو واگذارنده اند در بسندگی آماده تری.
در تنهاییت بگو:
لااله الاالله
در “لا اله” هر چه غیر خداست را از دل بیرون کن.
در “الا” تشدید را محکم ادا کن تا اگر چیزی باقی مانده از ریشه کنده شود و وجودت پاک شود.
آنگاه “الله” را بگو تا همه دلت را تصرف کند.
بسم الله الرحمن الرحیم
«وَ لَقَدْ خَلَقْنَا اْلإِنْسانَ مِنْ صَلْصالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ» [الحجر: ۲۶]
ما انسان را از «صلصال » و از «حما مسنون » آفریدیم .
« صلصال» یعنی گل خشک شده ،
« حما» یعنی لایه ای از گِل و لای که پس از ته نشینی سیل روی زمین باقی می ماند و « مسنون» یعنی لجن و گل بدبو .
حال که آمدی به این دنیا
تاریخ تولدت مهم نیست، تاریخ “تبلـــورت” مهم است …!
اهل کجا بودنت مهم نیست ، “اهــل و بـجـا” بودنت مهم است …!
منطقه زندگیت مهم نیست ، “منطــق زنـدگـیت” مهم است …!
وگذشته ی زندگیت خیلی هم مهم نیست ؛
امــروزت مهم است که از چه گــذشتـه ای وچه چیزی برای فــرداهایت میسازی…
حال برای ساختن باید به داشته هایت توجه کنی پس ای فرزند آدم:
– اگر دیدگانت ، برای نگاه به آنچه بر تو حرام شده ،
با تو ستیز کرد( و خواست به نگاه حرامت وا دارد)، به یاد آور
خدا با دو پوشش( پلک های چشم )تو را یاری کرده است، پس ، چشم فرو بند !
– واگر زبانت برای واداری ات به گفتن آنچه بر تو حرام کرده شده است، با تو ستیز کرد….
، به یاد داشته باش خدا با دو پوشش( لبها ) تو را مدد کرده است ،
پس ، دهان فرو بند و سخن مگو
و زبانت در حالی گویا باشد که از تنها همدمت سخن بگویی آنچنانی که مولایت فرمود:
خدایا، تو از همه ی همدمان با دوستانت بیشتر همدمی و برای کسانی که کار خود را به تو واگذارنده اند در بسندگی آماده تری.
در تنهاییت بگو:
لااله الاالله
در “لا اله” هر چه غیر خداست را از دل بیرون کن.
در “الا” تشدید را محکم ادا کن تا اگر چیزی باقی مانده از ریشه کنده شود و وجودت پاک شود.
آنگاه “الله” را بگو تا همه دلت را تصرف کند.