معمولا وقتی مساله‌ای پیش می‌اد ادم‌ها دو دسته میشن (البته چند دسته منتهی دو سر پیوستار منظورمه)

یک دسته اونایی که دنبال تغییر خودشون هستن تا مسایل را حل کنن و دسته ای که انتظار دارن دیگران شرایط را مهیا کنن تا اونا بتونن مسایل را حل کنن

انتظارات از ما و انتظارات ما از دیگران هم بستگی به تصور ما از همین بحث داره

یعنی وقتی مساله ای پیش می اد برخی توانایی تصمیم‌گیری و انجام امور را با تغییراتی در خود دارند برخی منفعل عمل کرده یا منتظر کمک دیگران می مانند.

 

 

 

11 thoughts on “ما و انتظارات جامعه از ما؟

  1. سلام
    فرافکنی مطلب قبلی تون بود الان؟!
    ببخشید نمیدونم چرا چند وقتیه مسئولین ما فقط یه کلمه بلدن:
    ما برنامه نوشتیم ما آیین نامه داشتیم نشد نذاشتن!!!!

  2. سلام
    شما هر جور دوست داشتین فکر کنید
    اینکه ما تو موضوع مورد نظر کار کردیم یا نکردیم قابل بررسی هست مثلا نامه زدیم صدا و سیما یا نه
    ایین نامه مفصل تهیه کردیم یا نه
    منم که نگفتم اجرا کردیم تازه نگفتم هم نذاشتند دلایل اونم نگفتم نه راجع به کرسی های ازاداندیشی راجع به هیچ مشکلی ما هیچ جایی صحبت نکردیم.
    در مورد سایر مسئولین خودشون جواب بدن من مسئول اعمال خودمم
    شما از چی ناراحتین بهتون ظلم شده؟ چرا؟
    من از عملکردم در حوزه فرهنی دانشگاه با توجه به جمیع جهات و شرایط چه فرایندی و چه نتیجه ای رضایت دارم
    روزی هم که حسم کردم نمی تونم مثمرثمر باشم میدون برای یکی دیگه خالی کردم
    اما شما انگار خیلی دل پری دارین؟
    اینکه چرا من موضوع جدید مطرح کردم یا این موضوع با قبلی رابطه دارد یا نه بر عهده خوانندگان و ببیندگانه
    قرار نیست من نظرات و دیدگاه های خودما بر کسی تحمیل کنم

  3. با سلام
    و قتی از کلاس اول به ما اموزش داده میشه که ((بابا آب داد))
    یعنی من یاد میگیرم منتظر بمونم تا حتی آب را پدرم به دستم بدهد
    بدون اینکه کاری یا فعالیتی انجام بدم
    و در صورتی که در مدارس ژاپن اولین جمله ای که می اموزند این است که
    ((من کار کردم ))
    خوب طبیعیه که شاهد نقص ها و کمبود هایی باشیم چون
    اموزش دیدیم که بشینیم و منتظر باشیم دیگران یک کاری واسمون
    انجام بدن و
    کلا فعلهایی که در مسائل اجرایی به کار میبریم
    خبری از ضمیر اول شخص نیست
    حالا چه از نوع جمعش یا مفردش …نیست دیگه

  4. به نظرم طيف سالمتر اونهايي هستند كه زياد در پي تغيير خودشون نيستند منتظر ديگران هم نمي مونند بلكه سعي ميكنند تا حد زيادي محيط وشرايط رخ داده را به نفع خودشون تغيير بدند اگر نشد خودشون را سازگار ميكنند با شرايط پيش آمده نه اينكه سازش كنند

  5. كرسي آزاد انديشي در حال حاضر يعني دوتا آدم از يه طيفو دعوت كنيد هي همديگر را تاييد كنند نه اينكه همديگر را نقد وبررسي كنند

  6. سلام
    درست ميفرماييد كه نبايد منفعل بود و برا حل مسايل پيش آمده كاري كرد اما متوجه منظور شما از اينكه بايد برا تصميم گيري و انجام امور در خودمون تغيير به وجود بياريم نميشم در واقع تغيير كنيم يعني چه كار كنيم ؟ چون فكر ميكنم گاهي بدون نياز به اينكه تغيير كنيم هم ميتونيم كار انجام بديم شايدم من اشتباه ميكنم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *