امروزه استفاده از فن‌آوري در مدارس يك امر  بديهي است. تكنولوژي آموزشي بايد فرصت‌هاي بهتر و اثربخش‌تر را براي يادگيري فراگيران مهيا نمايد. يكي از مسايل مرتبط با استفاده از فن‌آوري در مدارس اين است كه رشد حرفه‌اي معلمان، كليدي براي استفاده از فن‌آوري به منظور اصلاح كيفيت يادگيري است و عدم رشد حرفه‌اي مناسب براي استفاده از فن‌آوري يك مانع جدي براي يادگيري موثر است. امروزه در سرتاسر جهان فن‌آوري جزء برنامه‌ي درسي است. بسياري از برنامه‌هاي آموزشي به وسيله ماشين يا رايانه‌ها صورت مي‌گيرند. يعني فن‌آوري آموزشي جزء اصلي و لاينفك آموزش و يادگيري به حساب مي‌آيند، اما برخي از معلمان دانش و مهارت كافي را در اين زمينه ندارند. معلمان بايد به اندازه‌ي كافي اطلاعات و مهارت در زمينه‌ي استفاده از فن‌آوري‌ها و برنامه‌هاي فني آموزشي موجود را به دست آورند و وظيفه‌ي دولت و مديران است كه هر چه سريع‌تر مدارس را به فن‌آوري‌هاي پيشرفته مجهز نمايند. در واقع فن‌آوري راهي است كه به ما درباره‌ي آموزش دادن اثر‌بخش كمك مي‌كند(مارشال، 1988). مسلماً فرهنگ مدرسه در زمينه‌ي استفاده يا عدم استفاده از فن‌آوري بسيار موثر است، اين در حالي است كه استفاده يا عدم استفاده از فن‌آوري نيز بر فرهنگ مدرسه موثر است. اگر فرهنگ مدرسه به گونه‌اي است كه به معلمان اجازه ندهد كه از فن‌آوري‌هاي جديد استفاده نمايند، بايد اين سد در هم شكسته شود و فن‌آوري به مدرسه وارد شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *