تقدیم به او که زمین وآسمان آمدنش را انتظار می کشند

نگاهم را به افق میدوزم و در دشت اقاقیها بدنبالت می گردم .
سبد سبد ستاره می چینم و گلهای باغچه عشق را به یادت آبیاری می کنم.
نوید آمدنت را هر روز پرندگان در پشت پنجره انتظار سر می دهند .
ستارگان هر شب برای راهت هزاران چراغ می افروزند.
وبهار هرسال با عشق دیدن رو یت می آید و جای خالیت را گلباران می کند.
ای عشق خدایی چشمان انتظارم هر روز با شبنم اشک راهت را می روبد .
ای لاله خدایی هزاران دست هر روز وشب به امید اجابت دیدن رویت فضای آسمان را می شکافد.
با من سخن بگو بگو که دلم بس تنگ است هزاران واژه برایت کمرنگ.
با من بگو آیا تو هم برای آمدنت دست بدعا برداشته ای .
کوله بارمان تهی است ونگاهمان شرم آگین ،بر ما ببخشا که تو خود ضامن مایی .
نگاهم را فرش راهت می کنم و با اشکهایم جاده انتظار را گلباران…..ای دوست بیا 

به نقل از وبلاگ يه دوست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *