پ ن:
۱- تردید گاهی روح ادما مجروح میکنه اما گریزی از آن نیست.
۲- یا زهرا (س) این روزا هدیه به فرزند زهرا!
۳- روزای گذشته کارایی شد این کارا هدیه به تمام ادمایی که عاشق پاکی و زیبایی هستند؛ ادمایی که تو این ایام همراهیم کردند بی همراهی اونا کاری نمیشد کرد.
دوباره جمعه گذشت و قنوتِ گریان ماند
دوباره گیسوی نجوای ما پریشان ماند
دوباره زمزمه ی کاسه های خالی ما
پس از نیامدنت گوشه ی خیابان ماند
شبیه شنبه ی هر هفته پشت پنجره ام
و کوچه کوچه شهرم دوباره زندان ماند
برای آمدنت چند سال بایستی
در این تراکم بی انتهای ویران ماند؟
نیامدی که ببینی نگاه منتظرم
چه روزها به امید تو زیر باران ماند
سکوت آخر حرف من است چون بی تو
دوباره حنجره ام زیر بغض پنهان ماند
محمد بختیاری
سلام آقای دکتر
تردید به چی؟
«تمام عمر کشاندی مرا به سوی نگاهت
تمام عمر به سوی نشانه ای که ندارم
چگونه حرف دلم را به چشم هات بگویم
قصیده ای که نگفتم، ترانه ای که ندارم
مرا رها کن و بگذار در قفس بنشینم
که دلخوشم به همین آب و دانه ای که ندارم»