رسول گرامی اسلام (صلّی الله علیه و آله و سلّم) می‌فرماید: نعمتهای خدا را دشمنانی است. پرسیدند: آنان چه چیزهایی هستند؟ فرمود: آنان که به مردم به خاطر آنچه خداوند از فضلش عطا کرده است، حسد می‌ورزند.

و فرمود: «الحسد یاکل الحسنات کما تاکل النّار الحطب.» حسد نیکی‌ها را می‌خورد، چنان که آتش هیزم را می‌بلعد.

امام صادق (علیه السّلام) می‌فرماید: «آفة الدین الحسد و العجب و الفخر.»  آفت دین، حسد، خودپسندی و فخر فروشی است.
و می‌فرماید: «اتّقوا الله و لا یحسد بعضکم بعضاً.»  از خدا باک داشته باشید و به یکدیگر حسد نورزید.

در کتاب مصباح الشریعه از امام صادق (علیه السّلام) روایت شده: شخص حسود بیش و پیش از دیگران به خود زیان می‌رساند؛ مانند ابلیس که برای خود لعنت و برای آدم، برگزیدگی، هدایت، ارتقاء به مرتبه درک حقایق و عهد الهی و نبوّت را به ارمغان آورد.